Filmy rewolucja francuska, policja

Czy „miłosny” skandal może doprowadzić do obalenia rządu? Już na 200 lat przed gorącą debatą w USA w związku z aferą z Moniką Lewinski, pewna niezwykła kobieta z Francji udzieliła konkretnej odpowiedzi. By odzyskać utracony honor rodziny młoda Jeanne de la Motte-Valois, wstrząsnęła tronem Ludwika XVI i roznieciła ogień rewolucji, która wkrótce ogarnęła cały kraj.

Akcja filmu rozpoczyna się wiosną 1794 r. W rewolucyjnej Francji szaleje terror. Billaud Varenne oskarża Dantona i jego przyjaciół o działalność kontrrewolucyjną. Robespierre nie zgadza się wprawdzie na sądzenie Dantona, ale inni członkowie Komitetu przytaczają wciąż nowe argumenty przeciwko niemu. Jednocześnie dochodzi do konfiskaty redagowanej przez Desmoulinsa gazety dantonistów „Vieux Cordelier”. Wkrótce Danton otrzymuje poufne ostrzeżenie, że rząd nosi się z zamiarem aresztowania go. Z inicjatywy Robespierre'a dochodzi do spotkania obu przywódców, ale nie udaje im się osiągnąć porozumienia. W Komitecie Ocalenia Robespierre domaga się aresztowania Dantona. Nalega, by nastąpiło to szybko, gdyż czas pracuje na korzyść jego przeciwnika, który może w ciągu paru dni zmobilizować przeciw rządowi armię. Na podstawie raportu Saint-Juste'a zostaje przygotowana lista osób do aresztowania.

Za kradzież, Jean Valjean skazany został na galery. Po dziewiętnastu latach wychodzi na wolność. Jako zatwardziały przestępca Valjean kradnie srebra biskupowi, który udzielił mu schronienia. Zostaje złapany, ale gospodarz zamiast oddać go w ręce policji, przebacza mu i ofiarowuje dwa srebrne świeczniki. Zdumiony okazaną mu łaską Jean postanawia zmienić całe swoje dotychczasowe życie i czynić wyłącznie dobro.

W faszystowskich Włoszech w 1935 roku malarz, z wykształcenia lekarz, zostaje wysłany do odległego regionu w pobliżu Eboli. W czasie pobytu na prowincji dowiaduje się, że należy doceniać piękno i mądrość chłopów a także jak przezwyciężać izolację...

W Paryżu, trzy tygodnie po Waterloo, w nocy 6 lipca 1815 roku. Francja zaatakowana, klęska Napoleona, Paryż zajęty przez aliantów, ludzie są niespokojni. Napoleon wyrusza na wygnanie. Królewiczowie zajmują Paryż i próbują przywrócić monarchię. Talleyrand (Claude Rich), sprytny polityk o giętkich przekonaniach, zaprasza szefa policji i gorliwego rewolucjonistę Fouché'a (Claude Brasseur) na kolację i próbuje przekonać go, aby służył królowi. W czasie posiłku obrażają się nawzajem, oskarżają się wzajemnie i na pierwszy rzut oka wyglądają jak śmiertelni wrogowie. Ale zdecydowanie mają jedną wspólną cechę: oboje są głodni.

W 1799 roku, pod Dyrektoriatem, młody markiz de Montauran (Jean Marais) wylądował w Vendée, by poprowadzić Chouanów, którzy zbroją się na powrót króla i których pierwsze dwa bunty zostały opanowane przez żołnierzy Republiki. Namiętna rojalistka Madame de Gua (Madeleine Robinson) pomaga mu, a on zakochuje się w pięknej Marie-Nathalie de Verneuil (Madeleine Lebeau), która wysłana przez policję Josepha Fouché jest odpowiedzialna za zwabienie go w pułapkę, aby go schwytać.